Mánudaginn 18. nóvember sl. var gert þríhliða samkomu-lag milli heildarsamtakanna á finnska vinnumarkaðnum og stjórnvalda. Einstökum verkalýðsfélögum og samtökum  vinnuveitenda bar að tilkynna hvort þeir myndu gerast aðilar að því í síðasta lagi fyrir 30. nóvember. Samkomulagið hljóðaði upp á að ef samningsaðilar samþykktu samkomulagið yrði það undirritað 2. desember. Sú varð og raunin með allan þorra samningsaðila og var samkomulagið undirritað 2. desember og nær það til 92% launafólks á finnskum vinnumarkaði.

Víðtæk sátt forsenda undirritunar
Þessi aðferð við afgreiðslu kjarasáttarinnar fól í raun í raun í sér að að forsenda undirritunar var að nánast allir sem samkomulagið næði til yrðu fyrirfram bundnir af því og þar af leiðandi að sem næst enginn þeirra felldi það í atkvæðagreiðslu meðal félagsmanna.  Undirritunin þann 2. desember staðfesti að þáttakan var nægileg til þess að félög  sem samþykkt höfðu samninginn í atkvæðagreiðslu gætu gerst aðilar að honum með undirritun forystumanna.

Hækkanir áætlaðar 3,7% og 3,4% á ári með launaskriði
Helstu atriði samkomulagsins eru þau að samið er til tveggja ára, en samningstíminn er frá 1. febrúar 2003 til 15. febrúar 2005. Frá 1. mars 2003 hækka mánaðarlaun um 2.400 kr. (28,39 evrur), en þó að lágmarki um 1,8%. Þar til viðbótar er launahækkunum deilt út úr svokölluðum pottum þannig að launahækkunin verður 2,9% að meðaltali hjá öllum launamönnum. Með áætluðu launaskriði er búist við því að launakostnaður hækki um 3,7% á næsta ári, verði þetta samkomulag að kjarasamningi á vinnumarkaðnum öllum. Þann 1. mars 2004 verður síðari launahækkun samningsins, en þá hækka mánaðarlaun um 2.300, en þó ekki minna en 1,7%. Í launapott fara 0,5% og verður launahækkunin því 2,2% samtals.  Með launaskriði er búist við 3,4% launakostnaðarhækkun á árinu 2004.

"Rautt strik"
Samningurinn er með "rauðu striki" sem kveður á um að ef neysluverðsvísitala hækkar um meira en 3,1% frá nóvember 2002 til október 2003 þá hækka laun um það sem nemur vísitöluhækkun umfram það mark. Aðilar geta þó samið um að sú hækkun komi ekki til framkvæmda ef um verðbólguskot af erlendum uppruna er að ræða.

Lækkun tekjuskatts o.fl.
Samkomulagið kveður einnig á um bætt skilyrði fyrir trúnaðarmenn, bann við ráðningarsambandi sem felur í sér styttri vinnutíma en fjórar stundir á viku, aukin réttindi vegna veikinda barna, ákvæði um aukið eftirlit af hálfu yfirvalda með notkun á erlendu starfsfólki, lækkun tekjuskatts um 0,3% og aðgerðir í atvinnumálum (auknar samgönguframkvæmdir, styrki til skipasmíðastöðva o.fl.).

Aukinni uppsagnarvernd hafnað
Kröfur verkalýðsfélaganna um aukna uppsagnarvernd náðu ekki fram að ganga.  Meginkrafan var uppsagnargreiðsla svarandi til 6-24 mánaðarlauna eftir starfstíma hjá vinnuveitanda. Þá náðu hvorki fram að ganga kröfur um styttri vinnutíma, einkum á þrískiptum vöktum, né takmarkanir við notkun afkastahvetjandi kerfa.